Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

«Εγώ είμαι ο Μελισσανίδης»

Σιγά καμάρι μου, σκιαχτήκαμε...



Αναδημοσιεύουμε άρθρο-σχολιασμό, σχετικά με τις απειλές του συστηθέντα ως Δημήτρη Μελισσανίδη, εναντίον του συντάκτη του περιοδικού "Unfollow", Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, για το άρθρο που έβγαλε στη φόρα το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου, από τις εταιρείες των Μελισσανίδη και Λάτση. Ένα σχόλιο δικό μας: Όσο εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας για το αν ο γείτονας παίρνει μια παραπάνω από τις τρεις κι εξήντα που παίρουμε εμείς, τα κοράκια παίζουν χοντρό παιχνίδι σε βάρος μας...

Είναι απορίας άξιον με πόσο χαμηλή ευφυία συνοδεύουν τις πράξεις τους οι απανταχού φορείς της «υγιούς επιχειρηματικότητας». Δυστυχώς, αν θυμηθούμε περιπτώσεις όπως του Via Vai, της Κωνσταντίνας Κούνεβα και πολλών άλλων, η ικανότητα πολλών ανθρώπων να προστατευθούν έρχεται κατόπιν εορτής, αφού δηλαδή έχει τραβηχτεί το πιστόλι και αφού έχει πέσει το βιτριόλι στο πρόσωπο. Στην περίπτωση όμως της δημοσιογραφίας, στην περίπτωση που παίρνεις τηλέφωνο επώνυμα και αρχίζεις να εκτοξεύεις απειλές ενάντια σε δημοσιογράφο και την οικογένειά του, πρέπει να μην είσαι και πολύ σπίρτο για να το κάνεις με το ονοματεπώνυμό σου.
Είναι επίσης εκπληκτικό το νταηλίκι που επιφέρει η δυνατότητα να πληρωθούν δυο πίθηκοι, σκέτο κρέας, που είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να κάνουν ότι τους ζητήσει ο Μέγας Ναπολέων στην κεφαλή. Ειδικά με τη διαμεσολάβηση όμως του τηλεφώνου ή του ίντερνετ, οι απειλές γίνονται σαθρές, γελοίες. Ακολουθεί μία επίδειξη:
«Εσύ είσαι ο Μελισσανίδης λες. Λοιπόν, όχι φίλε, εμείς είμαστε ο Μελισσανίδης· μπροστά μας ο Ηρώδης είναι ιδιοκτήτης παιδικού σταθμού και ο Αττίλας ο Ούνος πρόσκοπος. Παίζαμε μπάλα με τον Κάρλος το Τσακάλι και τρώγαμε για πρωινό τις κατασκευές του Unabomber. Αράζαμε στη Χιροσίμα με φράουλες και στο Τσερνομπίλ πίναμε κοκταίηλ. Η αντιτρομοκρατική ακόμα μας ψάχνει για το Big Bang και αυτόν τον καιρό δουλεύουμε στο να σηκώσουμε τις φωτιές της κολάσεως για τη Δευτέρα Παρουσία. Θα καννιβαλίσουμε τον μπατζανάκη σου και θα σου φοκώσουμε τα καζάνια με το σπίρτο απ'το τσιγάρο μας.
Είναι τρομακτικά γελοίο το πώς ο κάθε μεγαλομανής που έχει κατέβει στην πόλη με μια περιουσία που ένας Θεός ξέρει πού βρέθηκε, είναι έτοιμος να γίνει ο κυρ-Αλ Καπόνε. Εξίσου τρομακτικό είναι το γεγονός ότι τέτοιου τύπου φιγούρες συχνά έχουν τη δύναμη να πραγματοποιήσουν τις απειλές τους (αν και ο εν λόγω ευτυχώς δεν έχει τέτοια περιθώρια αυτή τη στιγμή), όπως επίσης και το γεγονός ότι όλη η φαντασίωση που ακμάζει σε πολλούς πιτσιρικάδες για το να γίνουν “μαφία”, είναι στην ουσία η φαντασίωση να γίνουν τέτοιου είδους άτομα που αφιερώνουν τη ζωή τους στο να αναπληρώνουν τσάτρα-πάτρα το πόσο ανάξιοι είναι.
Στον κ. Χαραλαμπόπουλο απ' το Unfollow ευχόμαστε το όλο πράγμα να μείνει στη γελοιότητα. Για τον Μελισσανίδη με τ' όνομα και το swag, έχουμε μόνο οίκτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου