Θεσσαλονίκη, 11 Μαΐου 2012

                       

 Ο αγώνας για την Ελπίδα.

Ζούμε τις κρισιμότερες στιγμές στη μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας. Η πολιτική αστάθεια, οι οξύτατες κοινωνικές αντιθέσεις που δημιουργούνται και ακόμη περισσότερο, τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα, μας έχουν οδηγήσει σε μια τελματώδη κατάσταση με ένα «δύσκολο» παρόν και ένα αβέβαιο μέλλον. Φτάσαμε στο σημείο να μην ξέρουμε αν θα έχουμε δουλειά όταν τελειώσουμε τις σπουδές μας, αν θα καταφέρουν οι γονείς μας να πάρουν σύνταξη ή αν θα συνεχίσουμε να έχουμε ίσες ευκαιρίες σε ένα ποιοτικό, δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο. Πράγματα που σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες θεωρούνται κατοχυρωμένα δικαιώματα και αυτονόητες αξίες, σήμερα για εμάς αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης.

Μήνες τώρα παρακολουθούμε ένα μεγάλο θέατρο από τα πολιτικά κόμματα και τους εκπροσώπους τους στη Βουλή, στην κοινωνία, αλλά και στο Πανεπιστήμιο. Οι μεν προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ήταν αναπόφευκτη, φταίμε όλοι εξίσου και τελικά πληρώνουν οι αδύναμοι με άδικα φορολογικά μέτρα. Οι δε, υποδυόμενοι τους σωτήρες, ζητούν την ψήφο μας με την υπόσχεση ότι θα αρθούν τα μέτρα, θα βρεθούν χρήματα και η κατάσταση θα αντιμετωπιστεί ως δια μαγείας, χωρίς να μας εξηγούν το πώς θα γίνει αυτό. Παρόμοιες «γραμμές» ακολουθούνται βέβαια και στο Πανεπιστήμιο, από τους αντίστοιχους εκφραστές των κομμάτων. Δυστυχώς, κανένας τους δεν μας πείθει.

Εμείς αντίθετα, πιστεύουμε ότι οι ευθύνες για την σημερινή κατάσταση βαραίνουν τις λανθασμένες πολιτικές, που εφαρμόστηκαν από αυτό το σαθρό πολιτικό σύστημα και τα παρακλάδια του στην κοινωνία και στο Πανεπιστήμιο. Πολιτικές που καλλιέργησαν κακές νοοτροπίες, ευνόησαν τους λίγους σε βάρος των πολλών και ρίζωσαν τη διαφθορά βαθιά μέσα στην κοινωνία, στην παιδεία, στην υγεία και στην πολιτική ζωή. Και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, είναι ανάγκη να σταματήσουμε να τρέφουμε αυταπάτες. Η λύση σε αυτό το «πολυπαραγοντικό» πρόβλημα, δεν μπορεί να προέλθει μέσα από τη συμμετοχή μας σε εκείνους τους φορείς και σε εκείνες τις κομματικές οργανώσεις που μας οδήγησαν εδώ, διότι απλούστατα πορεύονται με τα ίδια πρόσωπα κι ακόμη χειρότερα, με τα ίδια μυαλά.

Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτόν τον αγώνα θα τον κρίνει η ΔΙΚΗ μας γενιά, η ΔΙΚΗ μας συμμετοχή. ΕΜΕΙΣ είμαστε αυτοί που διαχρονικά μπορούμε και πρέπει να σχηματίσουμε νέους φορείς, να διατυπώσουμε φρέσκες ιδέες και προτάσεις για να βγούμε από το αδιέξοδο. Αξίζουμε την ελπίδα σε ένα καλύτερο μέλλον και πρέπει να αγωνιστούμε για αυτήν.

Για το λόγο αυτό, ιδρύουμε την «ΚΙΝΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ» και απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους ανήσυχους και σκεπτόμενους φοιτητές που ανήκουν στον Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Προοδευτικό Ριζοσπαστικό χώρο. Μακριά από κομματικά δεσμά, επιδιώκουμε τη δημιουργία δικτύων αμεσοδημοκρατικού διαλόγου, για την ένταξη των φοιτητών και της νεολαίας σε μια διαδικασία συζήτησης και έκφρασης του γόνιμου κοινωνικού προβληματισμού, αλλά και για τη διατύπωση εναλλακτικών προτάσεων και λύσεων στα μεγάλα προβλήματα της Σχολής μας, του Πανεπιστημίου και της ευρύτερης κοινωνίας. Πιστεύουμε στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, ως μια από τις σημαντικότερες δομές της Ελληνικής κοινωνίας, καθώς και στη συλλογική διεκδίκηση ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για την βελτίωση της ποιότητας των σπουδών αλλά και της ζωής μας.

Αντιλαμβανόμενοι δε την άρρηκτη σχέση του φοιτητικού κινήματος με την κοινωνία και τα κοινά προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν, μπαίνουμε σε μια διαδικασία συζητήσεων με ανάλογες φοιτητικές κινήσεις, για τη δημιουργία ενός ευρύτερου φορέα τόσο σε επίπεδο Πανεπιστημίου, όσο και σε επίπεδο κοινωνίας.

Με το βλέμμα στη Σχολή. . .

Σε μια δύσκολη Σχολή όπως η Κτηνιατρική, δε χωράνε ούτε μικροπολιτικοί λαϊκισμοί, ούτε ολιγωρία στη λήψη των αποφάσεων και στις φοιτητικές διεκδικήσεις. Δεν είναι λογικό να υπάρχουν φοιτητικές παρατάξεις που υπερασπίζονται κομματικές θέσεις, ούτε και είναι αποτελεσματική η δογματική προσήλωση σε «θέσφατες» απόψεις. Αυτή ακριβώς η κατάσταση προκαλεί στις περισσότερες περιπτώσεις και την αναμενόμενη απομάκρυνση των φοιτητών από το πιο χρήσιμο: τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ τους.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ενεργοί φοιτητές, οι οποίοι θα συνδιαμορφώνουν τις λύσεις στα κοινά προβλήματά τους. Χρειαζόμαστε ουσιαστική φοιτητική εκπροσώπηση στα όργανα λήψης αποφάσεων της Σχολής και του Συλλόγου Φοιτητών. Μέσα από τον ειλικρινή διάλογο και ελεύθεροι από κομματικές προσαρτήσεις και συμφέροντα, όλοι οι συμμετέχοντες στην Κίνηση Φοιτητών Κτηνιατρικής θα αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε το δωρεάν χαρακτήρα των σπουδών μας, την ποιοτική βελτίωση της Σχολής και του δυσλειτουργικού Προγράμματος Σπουδών της. Με αποφάσεις που θα λαμβάνονται από όλους τους συμμετέχοντες στην Κίνηση και με μόνο γνώμονα, το συμφέρον των φοιτητών. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ολιγωρούμε, διότι διακυβεύεται το μέλλον μας και οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Εσύ αποφασίζεις αν θα γίνεις συνεχιστής του προβλήματος ή μέρος της λύσης του.