Δεν σε ξεχνάμε Αλέξη...

Έφυγες άδικα, από σφαίρα ανθρώπου που υποτίθεται ότι ήταν εκεί για να σε προστατεύει. Πάντα για να μας προστατεύουν είναι εκεί αυτοί οι "καλοί κύριοι". Κι αν κάνουν και κανένα λάθος, κι αν τους "ξεφύγει" και καμιά ή αν εκπυρσοκροτήσει το όπλο που η κοινωνία τους έδωσε για να σε προστατεύουν, δεν έγινε και τίποτα. Πάνω απ' όλα το καθήκον και το σήμα.

Κι εσύ ήσουν παιδί ανυποψίαστο. Και παρ' ότι σε δολοφόνησε, πάλι βρέθηκαν οι έξυπνοι να πουν με περισσή σιγουριά πως "δεν είχες καμιά δουλειά να είσαι εκεί" ή ότι "εσύ τους προκάλεσες". Άρα κατά τη δική τους λογική, δίκαια δολοφονήθηκες..;

Πολύ λυπάμαι για την κοινωνία που έζησες και ζω, ίσως με ακόμη πιο στυγούς όρους τώρα. Πού να φανταστείς ότι θα τραβήξει πιστόλι και θα σε σκοτώσει; Ήταν εκεί για να σε προστατεύει. Ποιός να το φανταζόταν άλλωστε; Θα μπορούσε να' ναι ο καθένας μας, ελεύθερος άνθρωπος, εκεί στη θέση σου. Θα μπορούσε να' ναι ο φίλος μου ή εγώ. Χρέος μας είναι, να προστατεύουμε το δικαίωμά μας να 'μαστε εκεί. Και πού είναι αυτό το "εκεί"; Εκέι που γουστάρουμε, σε μια κοινωνία ελεύθερη, δική μας, σε μια κοινωνία που ανήκει στους νέους της.

Πόσο μεγάλος ο συμβολισμός αυτών των πραγμάτων σήμερα φίλε μου; Στην Ελλάδα της τρόικα και του ΔΝΤ, που πλέον βαδίζει στον "ελπιδοφόρο δρόμο των Μεγάλων Μεταρρυθμίσεων". Το δρόμο της εκποίησης όσων ανήκουν σε αυτή την κοινωνία, σε αυτούς τους εργαζόμενους και σ' αυτή τη νεολαία. Στην Ελλάδα των εκποιημένων πολιτικών και των δολοφονημένων ονείρων. Μια γενιά που εξωθείται στη μετανάστευση, σε μια χώρα που το μέλλον της απλά δε μας χωράει.

Αυτό είναι το σημερινό μας "εκεί" που 'γραψα πιο πάνω. Είναι αυτή η χώρα, αυτή στην οποία θέλουμε, δικαιούμαστε και στην τελική γουστάρουμε να ονειρευόμαστε το μέλλον μας. Και είναι αυτοί οι ίδιοι "καλοί κύριοι" που "απλώς κάνουν τη δουλειά τους" και που τότε με σφαίρα, τώρα με γκλομπ και χημικά και πιο παλιά με τανκς πάλευαν να μας διώξουν από το "εκεί" μας, δουλεύοντας πάντα για άλλους, πιο πάνω απ' αυτούς, ενώ στην τελική κι αυτοί στην ίδια μοίρα με μας είναι.

Κι εμείς είμασταν, είμαστε και θα είμαστε "εκεί". Είναι άλλωστε και το μεγάλο στοίχημα για τη γενιά μας, να μείνουμε και να παλέψουμε ανυποχώρητοι γι' αυτό το "εκεί" που μας ανήκει... 

Και είσαι και εσύ μαζί μας σε αύτον τον αγώνα Αλέξη. Μας βλέπεις από εκεί ψηλά, παρέα με Τεμπονέρα, Πέτρουλα και Καλτεζά. Σας νιώθουμε δίπλα μας και δεν σας ξεχνάμε...